Rodzaje kominów
Ludzkość zna dwa rodzaje kominów. W zależności od wieku pytanego dzielimy je na te do odprowadzania spalin oraz te, przez które wchodzi Święty Mikołaj.
I dla przeciętnego człowieka cała wiedza z tego zakresu kończy się właściwie w tym miejscu. Tymczasem jest to zagadnienie odrobinę bardziej skomplikowane.
Każdy budynek, w którym są zainstalowane kotły grzewcze lub wkłady kominkowe ma obowiązek posiadania instalacji do odprowadzania wytworzonych z tych urządzeń spalin oraz do ich wentylacji. Do tej czynności służą nowoczesne systemy kominowe. Ich podstawowym zadaniem jest odprowadzanie do atmosfery spalin wytworzonych z paleniska kotła oraz wytworzenie w kotle takiego podciśnienia (różnica ciśnień pomiędzy ciepłym powietrzem z kotła a zimnym z atmosfery) aby powietrze do spalania i wentylacji napływało przez otwory wywiewne.
DEFINICJA KOMINA
Zgodnie z normą PN-EN 1443 przyjmuje się następujące terminy i definicje: kominem nazywana jest konstrukcja składająca się z warstwy lub kilku warstw zawierających w sobie kanał spalinowy. W skład elementów komina wchodzi także przewód połączeniowy (tzw. czopuch lub łącznik), który definiowany jest jako części składowe łączące króciec wylotowy urządzenia grzewczego z kominem, a także nasada tj. „kształtka instalowana na wylocie komina”. System kominowy stanowi „komin zmontowany z odpowiednich części dostarczonych albo określonych przez jednego producenta, który obejmuje gwarancją cały komin” . Systemy kominowe i spalinowe można sklasyfikować według różnych kryteriów (np. konstrukcyjnych, według osiąganych parametrów czy przeznaczenia).
Kominy można podzielić na kilka rodzajów, np. ze względu na funkcję jaka pełnią:
- dymowe – służą do odprowadzania spalin z palenisk opalanych paliwem stałym. Spaliny zawierają poza tlenkami gazowymi również pyły i sadzę, oraz parę wodną;
- spalinowe – służą do odprowadzania spalin z palenisk gazowych i opalanych paliwem płynnym;
- kominy wentylacyjne – służą do dostarczania powietrza koniecznego w procesie spalania oraz do wymiany zużytego powietrza w pomieszczeniach.
PODZIAŁ KOMINÓW
1. Ciśnienie
– kominy pracujące w podciśnieniu (funkcjonują dzięki powstaniu różnicy ciśnień wytworzonej pomiędzy wlotem spalin, a górną częścią – wylotem komina na wskutek zmiennej gęstości powietrza znajdującego się w zamkniętej przestrzeni komina. Na skutek wystąpienie różnicy ciśnień powstaje w kominie siła wyporu – tzw. ciąg kominowy, który samoczynnie zasysa produkty spalania i emituje je z komory spalania na zewnątrz – do atmosfery.
– kominy pracujące w nadciśnieniu (nadciśnieniowe instalacje spalinowe stanowi zespół elementów podłączonych bezpośrednio do urządzenia grzewczego (kotła, pieca itp.) wyposażonego w mechaniczny wentylator, który wytwarza w przewodzie takie nadciśnienie, aby możliwe było usunięcie produktów spalania do atmosfery)
2. Kondensacja skroplin
– kominy na spaliny suche (jeśli temperatura wewnętrznej powierzchni komina jest wyższa od temperatury punktu rosy spalin)
– kominy na spaliny mokre (gdy temperatura spalin w dowolnym odcinku komina jest równa lub poniżej punktu rosy spalin czyli 52 °C w tym przypadku można liczyć się z powstawaniem w nim kondensacji pary wodnej spalin)
3. Temperatura spalin
– kominy niskotemperaturowe do temperatury 250 °C (gaz, olej opałowy),
– kominy średnio temperaturowe (gaz, olej opałowy, kotły węglowe retortowe),
– kominy wysokotemperaturowe temperatura pracy od 450 °C do 650 °C (kominki, piece węglowe i na drewno tradycyjne),
4. Odporność na pożar sadzy
– kominy nie odporne na pożar sadzy,
– kominy odporne na pożar sadzy(jest zdolny wytrzymać szok termiczny podczas zapalenia łatwo palnej pozostałości osadzającej się przy wewnętrznej warstwie komina)
